Vandaag was het mijn beurt om voor de laatste keer een workshop te geven op de school in Rinkon del Buey. Het is de laaste keer, omdat de scholen eerder gaan stoppen, vrijdag al. Ik dacht misschien is acrobathiek nog leuk als eind. Snel resultaat. Geen materiaal nodig. Sochtens bedacht ik me dat die meiden natuurlijk allemaal rokjes aanhebben. Ik helemaal in de stress, shit moet ik toch maar iets anders aanbieden. Uiteindelijk wel de workshop zo gehouden zoals ik het wou aanbieden. Maar geen een meisje ging aan de kant staan. Ze zijn zo handig met die rokjes. Nee hor ze steden allemaal super fanatiek mee.
Ik begon eerst met een hele grote kring. Het waren veel meer kinderen dan eerst. Daar moesten we het maar mee doen. Ik had eerst een spel voor ze, voor het verhogen van de concentratie, en om te zorgen dat ze in een perfecte kring zouden zitten. Wat ook meteen het podium zou zijn, voor als ze aan het eind iets zouden willen laten zien.
Hier domonstreer ik een trucje, waarbij ik een buiging maak. En daarna mogen zei aplaudiseren. Aan het eind van workshop was er geen tijd meer, dat zei iets in de kring konden laten zien. Maar heb ik ze wel een heel groot aplaus voor zichzelf laten geven.
En waarempel, de instructies over elkaar helpen, worden ook opgevolgt.
De juf komt eens even kijken, wat ze hier allemaal uitspoken, er is zo veel herrie...
Ze worden steeds creatiever...
In dit filmpje komt heel duidelijk naar voren, dat meisjes jongens hier nog wel grotere afstand hebben dan in Nederland. In dit filmpje, zijn we een grote kring aan het vormen, voor het spel. Alleen ho...denkt het meisje, kom niet aan mijn blote knieën. Later was het geen probleem meer, doordat ze helemaal bezig waren met het spel.
+(Large).JPG)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten