In een eetplekje waar we vaak eten omdat het lekker goedkoop is, en echt Hundureez, zijn we uitgenodigd om bij haar te komen ontbijten. Om 7 uur sochtens. Het was alleen niet bij haar het was bij haar ouders hoog in bergen, met alleen maar chili, tomaten, mais, bonen en fruit bomen om hun heen....oja en een heleboel diertjes. Erg tof, alleen geen taxi kan daar komen, doordat er geen weg is. Dus eerst een kwartier taxie, maar daarna ander half uur lopen. Oeps ja en hoe komen we nu weer terug.
Het huisje waar haar ouders wonen....
Met dit uitzicht...
Een van de broers van Argetine. Hij sprak goed spaans, tenminste ik kon hem goed verstaan. Of wordt mijn Spaans gewoon beter....ik hoop het.
Een andere broer van haar speeld fluit. Hij leerde mij ook een liedje, op die mooie bamboe fluit. Als het goed is heb ik zaterdag een afspraak met hem. Hij gaat mij meer fluitleren, ik hem gitaar. Jurt, misschien leuk voor de band die we hier gaan maken ;)
Dit is Argentine die voor ons het ontbijt aan het klaar maken was. Nou ja ontbijt, uhm, middag eten en avond eten...
Te schattig....
Het duurde zo lang met het eten. Zoals jullie weten kan ik niet zo heel lang steil zitten, ook hier dus niet, nadat ik al drie had gevraagt of ik echt niet kon helpen, mocht ik helpen met de tortillas. Uh.... nou jongens fijn dat ze bij ons gewoon verpakt in de winkel liggen. Dat is wel een kunst om te maken zeg. Kijk maar...
Ze hadden eigenlijk verwacht dat we de hele dag zouden blijven. Wij dachten alleen gezellig samen ontbijten. De teleurstelling was dus wel van hun gezicht aftelezen toen we aangaven dat we echt niet langer konden blijven. Gellukkig wou de vader van haar ons wel weg brnegen. Het scheen wel gevaarlijk te kunnen zijn. Na anderhalf uur gelopen te hebben, waren we eindelijk in copan. Het was half 4.
+(Large).JPG)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten