Het was spannend vandaag. We zouden naar het schoolte Santa Cruz gaan, ook al is de school gesloten. We hebben de sleutel van de leraar gekregen van de school. Nu nog hopen dat de kinderen komen.
En ja hor.... we zien in de verte de kinderen op ons afgerend, bijna iedereen. Ze helpen ons met onze tassen, en dribbelen ethousiast om ons heen.
De school "Santa Cruz":
We zijn begonnen met wat opwarm oefeningen. Bv. samen proberen omhoog te komen, maar dat lukt alleen als je elkaar mee omhoog helpt, anders val je als hele groep weer naar beneden.
Als ze omhoog zijn gekomen mogen ze het spelletje met een hoepel Ze moeten hierbij door een hoepel heen stappen, ze mogen hun handen niet loslaten.Anders valt de hoepel eruit. De hoepel gaat zo de circel rond. Om het moeilijker te maken deed ik meer hoepels in de kring. Er zit geen win element in. Ze hebben allemaal het zelfde doel om die hoepel zo snel mogelijk rond te krijgen. Hierbij helpen ze elkaar. Daarna nog wat uitrekken....wat ze heerlijk vonden, vooral je gezicht opwarmen door hele rare gezichten te trekken vonden ze geweldig.
Vandaag wil ik met hun presentatie technieken uitvergroten. Ze mogen weer wat trucjes laten zien, die ze hebben geleerd. Ik deel de plaatjes uit. Zodat er veel verschillende trucjes geshowt gaan worden. Waar ze vorige week zo dol enthousaist waren. Was het enthousiastme nu verdwenen bij de meeste. Een aantal deden wat maar het duurde heel lang. Ik vroeg me af wat eraan de hand was. Later hoorde ik van Eva dat een van de meisjes had verteld dat ze niet meer van hun ouders mogen acrobathieken, omdat het slecht voor hun kleren is, en slecht voor hun rug.
Mmmmm....Moelijk om hier iets aan te doen. Ik heb me hele idee laten varen dat we een voorstelling gaan maken met pyramides. Het mooie van pyramides bouwen is, dat ze snel succes ervaring hebben, het ziet er geweldig uit en is niet zo moeilijk, en vooral wat ik iets mooi hier vind is dat moeten samenwerken. Omdat de kinderen soms erg ruig met elkaar omgaan, leek me dat mooi meegenomen.
Ik kwam hierbij ook tot het besef dat ik beter met deze kinderen veel spelletjes moet gaan spelen. En daarbij kan ik de circus spullen gebruiken.
Ik besefte dat dat is waar de kinderen zitten in hun ontwikkeling. Bouwen naar een voorstellinkje zijn te grote stappen. Je ziet dat ze graag willen spelen, uitproberen, willen leren. Maar nog niet het doorzettingsvermogen hebben, om bv. een bepaalde truc onder de knie te krijgen. De kinderen zijn hier 8 t/m 12 maar hebben gewoon nog minder gespeelt. In Nederland zie ik dat de kinderen al veel meer dat doorzettingsvermogen hebben ontwikkeld.
de hoepels worden met vol enthousiasme uitgeprobeert, sommige kunnen het al een beetje...
De kinderen hier weten een kunsje met de hoepel die ze erg goed beheersen..... het oerhollandse spel..... met een stokje de hoepel aan het rollen houden...
Zo rende de kinderen voor ons uit naar de plek waar je meer kans maakt een taxi tegen te komen.
+(Large).JPG)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten