De reis naar Honduras, de eerste week

Hallo Allemaal,

Hier een berichtje uit het zwoele land Honduras. Eindelijk zijn we aangekomen in Copan. Een dag later dan gepland. Gister zijn we aangekomen om 4 uur in Copan, we werden opgewacht door Carin van de organisatie Arte Accion, en werden meteen aan iedereen voorgesteld, moesten appartement bekijken, en meteen naar het restaurant om te eten en voetbal te kijken. Het was namelijk een hele belangrijke wedstrijd voor Honduras. Honduras-mexico, ze verliesen altijd, nu dus ook.

Waarom een dag later? Uh nou het ging allemaal goed. Zelfs lukte het ons om afscheid te nemen van onze geweldige mannen, door de duane te gaan, en niet terug te rennen maar netjes op tijd in het vliegtuig te stappen. Het vliegtuig ging optijd weg, maar net op het moment dat het vliegtuig een aanloop had genomen, en bijna met zijn wielen van de grond kwam, remde die op zijn allehardst. Ja en dat was behoorlijk eng. Iedreen verwachte een botsing, maar het bleek een trechniesche stooring. Dat wisten we verder alleen toen niet. Er werdt niks verteld, na een uur zitten, en niks weten, moesten we uitzstappen. Waarheen geen idee, niemand die ons begeleide. Het aller mooiste werdt op en duur de mensen die boos werden. Zoveel mensen die het allemaal helemaal belachelijk vonden. En Eva en Ik? Uh wij moesten heel hard lachen. Misschien omdat je weet dat je nog lang weg bent, veel tijd, maar vooral ook dat er nog zoveel kan gebeuren onderweg, dat je nu maar beter kan. lachen

Oke om het kort te houden. We hebben iniedergeval vansochtens tot savonds op schiphol in een rij gestaan, wachtend op een nieuw reisplan. Beetje hakie zakken, uh balletje hooghouden zou ik maar zeggen.

Het schijnt dat dit eigenlijk nooit voor komt. Uit eindelijk moesten we onder het poortje van de douane kruipen, om het vliegtuig naar madrid op het nippertje te kunnen halen. Mardid gr atis hotel van Iberia (en wat voor een). fgegegege gelukkiig werdt er goed voor ons gezorgt:

Gelukkig werdt er goed voor ons gezorgt

Dit is onze kamer in Copan, met een ongeloofelijk klein lieve puppie.

Hondjes in het Hostel van SanPedro sula(honduars) Ja het zijn nu nog hondjes maar binnen kort waarschijnlijk foto´s van kinderen.

Hier alvast een voor proefje. Vandaag meteen aan het werk gezet: we moesten workshops geven op het grote feest voor de kinderen =el dia de ninos, Super tof, ook al was het in de volle zon, en kon ik niet goed met ze praten omdat mijn spaans nog niet echt geweldig is.

Dit zijn even wat kleine indrukken die ik kan geven. Eva en ik kwamen ervandaag wel achetr dat het hardt werken gaat worden hier. Er wordt veel vanons verwacht. bv. dat we gewoon binnenkort goed spaans kunnen...en worden meteen ingezet bij de workshops.

Volgende week vertel ik jullie meer over de mensen hier de kinderen, en de workshops...

liefs marjon